Ons bloed…

Internationale Vrouwendag…een mooie dag om het eens over ons bloed te hebben en over hoe je dat kunt opvangen. Ik heb daar zelf een hele tocht in afgelegd, zowel in verschillende manieren om mijn bloed op te vangen, als in het verbinden met mijn maandelijkse cyclus en mijn bloed.

Tampons

De eerste 20 jaar heb ik tampons gebruikt, de welbekende o.b. tampons. Die kreeg ik meteen vanaf mijn eerste menstruatie van mijn stiefmoeder en de boodschap was dat ik dat moest gebruiken. Ookal kreeg ik ze eerst amper in en voelde het heel ongemakkelijk. Ik weet niet of het ooit letterlijk is gezegd, maar de boodschap die ik opving was dat het gebruik van maandverband niet hygiënisch was en dus ook op een bepaalde laag dat ons maandelijkse bloed vies was en er ergens ‘niet mocht zijn’. Geheel passend bij de reclames voor maandverband en tampons, waarin bloed altijd een blauwe vloeistof was….?! En op school ging ik, net als mijn vriendinnen, zo onopvallend mogelijk met een tampon verstopt in een vuist of broekzak naar het toilet.

In de loop van de jaren was het een totale vanzelfsprekendheid geworden om tampons te gebruiken en zo mijn bloed altijd min of meer ongezien door de wc weg te spoelen. En toch was ik er óók altijd ergens wel nieuwsgierig naar en geïntrigeerd door mijn bloed. Hing ik een tampon soms in een glas water om te zien hoe het bloed er uit liep…dat vond ik héél mooi om te zien.

Bloed…van wasbaar maandverband naar cupje

Pas toen ik in de dertig was werd ik mij bewust van andere mogelijkheden dan tampons.

Ik ontdekte eerst wasbaar maandverband. Het leek me heel erg fijn: geen extra vervuiling door maandelijks gebruik van maandverband of tampons en het leek me ook fijn natuurlijk. In de praktijk ervoer ik het wasbare maandverband als minder prettig, omdat het op de één of andere manier altijd ging broeien. Dus na een paar maanden ben ik daar weer mee gestopt.

De volgende ontdekking was het menstruatiecupje. Fijn, om zo veel meer feeling met mijn bloed te krijgen, door het te zien: de kleur, hoeveelheid, substantie… Door het bloed aan Moeder Aarde te schenken, net als vroeger gebeurde toen vrouwen die menstrueerden samen in de rode tent zaten. Zo werd ik me ook steeds bewuster van het natuurlijke ritme van onze vrouwelijke cyclus…

Onze vrouwelijke cyclus

In onze lente, de week na onze menstruatie, begint onze energie zich weer naar buiten te richten. Is het een fijne tijd om nieuwe dingen op te starten, is er weer zin om dingen te ondernemen. In onze zomer, de week van onze ovulatie, zijn we helemaal op verbinden gericht. De tijd van samen zijn, vol genieten van jezelf en het leven. De lente en zomer ervaren we vaak als een fijne tijd. Onze hele maatschappij draait ook haast van lente naar zomer en meteen weer naar de volgende lente…altijd maar presteren en steeds ‘succesvoller’ worden. Altijd maar groei…. Maar zo werkt de natuur niet en dus ook leven volgens het natuurlijke ritme, onze vrouwelijk cyclus, niet.

In onze herfst, de week ná de ovulatie en de week vóór de menstruatie, trekt onze energie weer langzaam terug naar binnen. Een tijd van bezinning, reflectie en loslaten. Dit is óók de periode waarin voelbaar wordt wanneer we onszelf teveel voorbij zijn gelopen, wanneer we onszelf teveel hebben verloren…in de afgelopen cyclus…of in de afgelopen jaren…decennia… Dan hebben we eerder een kort lontje of ernstiger PMS-klachten. En tenslotte tijdens onze winter, wanneer we bloeden, is onze energie helemaal naar binnen gericht en is er een natuurlijke behoefte aan verstilling en rust…

Steeds meer voelen wat klopt voor mij…

Je leven wat meer inrichten volgens je maandelijkse cyclus is zo ontzetten helpend en fijn! Het lukt me zelf ook niet altijd zoveel als ik wel zou willen, want het leven is ook gewoon het leven (things happening to you while you’re busy making other plans…). Maar ik houd er wel rekening mee en dat vind ik heel erg fijn. Zowel door hoe ik me daarbij fysiek en emotioneel voel, als door zo ‘het vrouwelijke’ te eren en te leven.

Terug naar het menstruatiecupje…een nadeel er van vond ik wel dat ik er toch geregeld langs lekte, terwijl het cupje nog niet eens vol was. Ook na verschillende vormen en maten geprobeerd te hebben bleef dit gebeuren. Dus gebruikte ik vaak óók nog een (ecologisch) maandverbandje of inlegkruisje.

Maar sinds ongeveer een jaar is het menstruatiecupje me steeds meer tegen gaan staan. Omdat ik steeds sterker voelde dat ik als ik bloed helemaal níets wil inbrengen. De energie is gericht op loslaten, vrijgeven, het lichaam uít…niet iets het lichaam ín. Dat concept of die theorie had ik al wel eerder gehoord, maar ik had het niet eerder zelf zo gevoeld. Maar ik zag mezelf maandelijks steeds vaker maandverband gebruiken, in plaats van een menstruatiecupje. Wat gewoon veel fijner voelde. Behalve dan dat ik maandelijks tijdens het bloeden liever niet extra afval wil produceren.

Bloed in een broekje

En zo kwam ik bij menstruatieondergoed uit! Ik zit nu op de bank, dit te schrijven, terwijl ik voor de tweede maand menstruatieondergoed gebruik van biologisch katoen. Ik ben er superblij mee! In het begin was het even wennen, omdat je zo in je onderbroek bloedt, een beetje een gevoel van ‘free bleeding’. Dus daar op vertrouwen kostte even een paar dagen. Maar ik vind het heel erg fijn, zou willen dat ik dit al veel eerder had ontdekt!

Ondertussen is de perimenopauze zich al langzaam maar zeker aan het aandienen…maar voor zou lang het nog duurt geniet ik van het gebruiken van menstruatieondergoed!

Ik ben benieuwd hoe jij je menstruatie(bloed) ervaart en wat je gebruikt. Leuk als je daar wat over wilt delen.

P.S. Heb je cyclusgerelateerde klachten of verlang je er naar dieper met je cyclus, vrouw-zijn en baarmoeder te verbinden? Dan ben je heel erg welkom voor een womb-massage of bij een Wombhealing-ceremonie. De eerst volgende staat gepland op vrijdag 11 april, welkom!