Zuiverheid en waarachtigheid…welkom!
Help, wat gebeurt hier? Wat heb ik gemist? Ben ik niet welkom? Wat is hier de bedoeling van?
Vragen die meteen door mijn hoofd gingen. Als een overlevingsmechanisme, om de paniek die ik op voelde komen de baas te blijven. Het meteen willen begrijpen…om het niet écht te hoeven voelen.
Afgelopen oktober had ik een ticket naar Bolivia geboekt. Om dit jaar vanaf half mei voor een kleine drie weken naar Bolivia te gaan. Ik heb daar 4 jaar gewoond, mijn zoon is daar geboren en ik ben daar zwanger geraakt van mijn dochter. Die 4 jaar in Bolivia waren wel een soort snelkookpan in mijn leven…heel intens op heel veel vlakken.
Inmiddels ben ik al weer ruim 11 jaar terug in Nederland en voelde ik vorig jaar steeds sterker de roep van Bolivia, specifiek het Titicacameer. Ik had me hier zo sterk mee verbonden en op ingevoeld, totdat ik uiteindelijk uitkwam bij ‘Ik kan het niet maken om niet te gaan…’.
En toen kwam ik er vorige week achter dat mijn ticket niet geldig was… Omdat ik het ticket geboekt had als Marleen Attema-Bosch en in mijn paspoort staat Marleen Bosch… Uiteraard heb ik contact opgenomen met de vliegmaatschappij, maar er was echt niets mogelijk. Dus had ik in één keer geen ticket meer…
Spuugde Bolivia me nu uit? Was ik niet meer welkom?
Mijn eerste impuls is om dan meteen een nieuw ticket te gaan boeken. Uitzoeken of er nog een betaalbaar ticket beschikbaar is in die periode. Alsof er niets gebeurd is. Dat was er….en ik boekte niet meteen weer.
Omdat ik ook wel wist dat ik dan ergens aan voorbij zou gaan…
Alles doet er toe…
Dus liet ik het. Liet ik het in mij bewegen. En nam ik de vraag waarom dit zo gebeurd was, wat het mij wilde vertellen of laten zien, met me mee. Mee de Sound Healing Practitionar Retreat in, waar ik vorig weekend aan deelnam. Ik greep het niet vast, want ik weet dat mijn hoofd dan overuren gaat draaien en ik het helemáál niet meer weet. Maar liet het zo af en toe door mij heen resoneren. Open om daar meer bewustwording op te krijgen.
En toen wist ik het….ik was inderdaad ‘niet welkom’ als Marleen Attema-Bosch. Ik heb als Marleen Bosch te gaan. Deze reis naar Bolivia, deze Vision Quest, heb ik helemaal zelf en puur als mezelf te maken. Dit is míjn calling en die voelt zo waarachtig en heilig. Dat álles precies komt. Het gaat over zuiverheid, afstemming en waarachtigheid. Mijn pad te volgen.
Toen werd me eigenlijk ook meteen helder dat ik de naam Attema-Bosch helemaal niet meer te gebruiken heb. Met het loslaten van die naam voelde ik meteen meer ontspanning. Een dieper zakken, in mijn lichaam en op mijn eigen plek. Meer gegrond, meer aanwezig, meer helderheid. Meer bewogen in mijn eigen stroom en energie. In zuiverheid.
Zuiverheid in de relatie
In de energie tussen Auke en mij voelde ik ook meteen meer helderheid en ruimte ontstaan. Alsof er met het loslaten van zijn naam, ook een stuk vertroebeling door symbiose tussen ons oploste. Waardoor de liefde meer ruimte krijgt. Vanuit een vrij bewegen in zuiverheid.
Auke voelde ook meteen ‘Ja, dit klopt!’. Hij was niet zoals ik door een proces gegaan hierin, maar kon meteen voelen dat het een juiste en dienende beweging is.
En als we dan toch bezig zijn, volgen we ook maar meteen de volgende beweging… Onze opstellingen worden niet langer via Ruimte voor Zijn aangeboden. Het is echt de bedoeling dat het opstellingenwerk de wereld in brengen, helemaal door Auke heen gaat stromen. Dat het via hem handen en voeten krijgt. Op zijn manier, op zijn stroom, met zijn energie, op zijn moment. Wanneer híj daar ruimte voor heeft…
Een soort van schoon schip maken. Steeds meer zuiverheid… Om de stroom van het leven én onze liefde meer ruimte te geven. Dat voelt heel vreugdevol!
