MIJN PLEK IS BIJ DE VROUWEN

Dat klinkt dat misschien heel logisch en vanzelfsprekend (of juist niet…), maar ik raakte daar vorig weekend in een sessie echt van doordrongen op een nog veel diepere laag.

Ik was een stuk aan het aankijken in mijn relatie wat ging over dieper in vertrouwen en overgave zakken en in één keer zag ik zo helder: mijn plek is bij de vrouwen, zijn plek is bij de mannen.

En vanuit die twee plekken ont-moeten we elkaar, hebben we elkaar lief en verdiepen we in onszelf en in onze Liefdesrelatie. Zo geven we het leven en de vereniging van het mannelijke en het vrouwelijke vorm (naast dat die beweging innerlijk ook gemaakt wordt natuurlijk, maar daar ging mijn inzicht niet over )

Ik kon zien en voelen waarom het zo belangrijk is mijn plek in te nemen tussen de vrouwen. Ik zag ons als een web, een energetisch veld en in dat vrouwelijk veld hebben we allemaal onze plek, die kan niet afgenomen worden. Én hebben we onze plek echt in te nemen….ik mag mijn plek helemaal innemen en zal zo (fysiek en energetisch) ook andere vrouwen weer uitnodigen hún plek in te nemen. Het vóór te leven…

En ik zag ook waar ik nog niet vol in zusterschap gestapt ben, dus nog niet vol mijn plek tussen de vrouwen heb ingenomen, maar juist zusterverraad nog in stand heb gehouden…waar ik daar zelf nog in heb bijgedragen…au. Terwijl dat ook zo’n groot wond in mijzelf is en ik niets liever zou willen dan bijdragen aan het helen van de zusterwond. Dat is ook de reden dat ik dit deel…omdat ik geloof dat dát is wat te doen hebben om te helen, dit in het licht brengen. Onze onbewuste stukken bewust maken en daardoor als vanzelf andere keuzes gaan maken…dienende keuzes.

Hoe ik nog heb meegedaan aan zusterverraad…nou…door hoe ik reageer als ik me bedreigd voel door een andere vrouw in relatie tot mijn Lief.

Als een vrouw dicht bij hem komt en ik niet zeker ben van haar motieven en intenties (van haar integriteit en zusterschap)…

Als ik niet zo zeker ben of mijn Lief in zijn hart en stevigheid blijft en niet in een oud patroon stapt…

Als ik niet zeker ben van mijzelf…mijn eigen grond…mijn verlatingsangst wordt getriggerd…

Als….bovenstaande allemaal tegelijk….

Poeh, ik merk dat ik het wat lastig vind dit goed te verwoorden, want er is zoveel over te zeggen en het ligt allemaal zó genuanceerd. Maar als ik alle nuances ga toevoegen, gaat het een totaal wollig en onduidelijk verhaal worden.

Waar het om gaat is mijn beweging om een andere vrouw, een zuster, dan op afstand te houden en mijn hart (een stukje of bijna helemaal) voor haar te sluiten. En daarmee dus ook mijn hart voor een stuk sluit voor het vrouwelijk veld en voor zusterschap. In die zin doe ik dan dus mee aan zusterverraad. Ik zet mijn zuster weg, in plaats van te verbinden…en dan gaat het niet om de uitkomst…een duidelijke grens stellen kan net zo goed de uitkomst zijn als samen nog eens een kopje thee gaan drinken. Maar het gaat over dienend zijn aan het vrouwelijk veld, dienend zijn aan mijn zusters, in contact met mijn eigen triggers, in contact met mijn Lief én in contact met mijn zusters.

Dus hierbij beloof ik om niet langer zusters op afstand houden uit eigen angst. Ik wil niet straks op mijn sterfbed liggen en moeten erkennen dat ik ‘een beetje vals heb gespeeld’, niet echt helemaal naar mijn hart heb geleefd, uit angst om mijn Lief te verliezen… Beloof ik om dit stuk zusterverraad achter mij te laten. En beloof ik mijn plek in te nemen in het vrouwelijk veld, in zusterschap, naast en tussen mijn zusters.