Een grens… ‘Nee, zo wil ik het niet langer!’
Maandag was het 5 augustus…precies 6 jaar geleden hadden Auke en ik afgesproken dat hij even langs zou komen bij het meer waar ik toen samen met mijn kinderen aan het zwemmen was. Toen hij eenmaal naast mij zat op een handdoek in zijn zwembroek, voelde ik me toch in één keer wel heel bloot zo in m’n bikini en vroeg ik me plotseling af “Is dit een date of wat is dit eigenlijk….?” Het was zo heel vrij en spontaan tot stand gekomen, maar in één keer voelde het ook kwetsbaar.
Hoe het begon…in sneltreinvaart
Ik kan me niet meer herinneren of ik daar toen iets over gezegd heb. Ik weet nog wel dat we veel plezier hadden in het water en Auke op een gegeven moment weer ging. Voor mij een beetje plotseling en op een bepaalde manier zonder écht gedag te zeggen, want ik was verrast toen ik hem weg zag lopen. Ik stuurde hem daar meteen spontaan een appje over, waarop hij met de auto nog even langs onze plek reed voor een knuffel.
Diezelfde week kwam hij naar mij toe ‘s avonds. We zouden eigenlijk ergens wat gaan eten, maar ik kon geen oppas krijgen, dus zat hij ‘in één keer’ in de woonkamer en hadden we een gezellige avond samen. We besloten ‘het onderzoek aan te gaan’ en half december van datzelfde jaar gingen we samenwonen.
Inmiddels zijn we dus 6 jaar samen, waarvan ruim 2 jaar getrouwd, en jeetje…wat een reis hebben we afgelegd! We hebben ontzettend genoten en ook écht de nodige uitdagingen op ons pad en in onze relatie gehad…zo ook de afgelopen twee maanden. We kwamen in de relatie en in onszelf een grens tegen!
Een grens werd bereikt…
We kwamen los van elkaar en samen bij een grens uit, een hele duidelijke! Nee, zó wil ik het niet langer. Nee, zó willen we het niet langer. Ik ga dit niet langer doen, zo wil ik mijn leven niet langer leven. Het was geen nieuw onderwerp, juist iets wat al veel langer speelt. Waar al veel over was gesproken, in gevoeld, in gekeken en veel in was bewogen. En nu waren we écht bij het punt aangekomen van doén. Het toe gaan passen, het écht gaan leven!
Proceswerk, in welke vorm dan ook, kan heel zinvol zijn en heel veel brengen. Heeft mij en ons ook heel veel gebracht, óók in de afgelopen weken. En het kent ook een valkuil…namelijk dat je héél hard aan het werk bent en blijft in proceswerk, in alles aan willen kijken, alles willen begrijpen… En dat dát dan het overlevingsmechanisme is geworden…héél hard aan jezelf blijven werken. Waardoor je dus ‘in de periferie’ bezig blijft en niet écht het leven in stapt. Op de onderlaag in het verzet blijft. Niet voluit JA zegt tegen hoe het nu is, tegen het leven. Maar met een eeuwig verbeterproject bezig bent, omdat het in de toekomst altijd beter is. Het leven beter is, jij beter bent…straks, later, morgen… Maar die plek waar het ‘beter’ is, blijft zo altijd in de toekomst.
Walk your talk!
En zo liepen wij in onze relatie dus tegen deze grens aan. En kon er niet langer over gesproken worden, omdat alle woorden al vele malen gezegd waren en daardoor leeg waren geworden. De inhoud dient de woorden te volgen…walk your talk. Want het leven en de liefde zijn alleen maar NU! In dit moment, door steeds weer JA te zeggen, steeds weer dankbaar te zijn, steeds weer de Liefde en Overvloed te zien, te voelen, toe te laten… Het is er allemaal al, al lang!
Een grens wijst de weg naar waarachtigheid
Waarachtigheid…dat is een thema wat sterk speelt in mij nu. In verbinding met de energie van de Leeuwenpoort én in verbinding met mijn eigen beweging naar de overgang die zich langzaam maar zeker aandient. Waarachtigheid in mijzelf, in mijn relatie, in vriendschappen en in mijn werk… Een tijd van diepe transformaties, steeds minder vormen om aan vast te houden, steeds dieper openend voor wat ís en de beweging die wordt gevraagd.
En dan voel ik een vreugde in mij borrelen…! Levensvreugde… Dankbaarheid dat we bij deze verschuiving in onze relatie zijn aangekomen. Dat door een grens, deze hele stevige NEE de JA zich weer kon openen. Dat we maandag en gisteren en vandaag weer voluit JA kunnen zeggen en we voelen dat we echt iets te vieren hebben!
En voel ik tegelijkertijd een vreugde over wat zich allemaal nog zal gaan ontvouwen in mij, in ons en ook in mijn praktijk. Vanuit deze energie, deze tijd…steeds meer dóór de vormen heen, naar en vanuit de diepste essentie! Ik zeg JA!
Loop jij in je relatie(s) steeds tegen dezelfde grenzen, uitdagingen of problemen aan? Voel je een verlangen om dieper te gaan, daadwerkelijk en waarachtig met elkaar te verbinden? Dan ben je heel erg welkom om hier in een Opstelling verder in te onderzoeken. Dat kan individueel óf in een groep. Liever eerst lichaamswerk, om ín je lijf je grenzen en jezelf beter te voelen? Dan ben je heel erg welkom voor een Bekkenmassage.
