“Je hebt een hele grote plek in mijn hart…” Altijd op zoek naar een moeder – deel 2
Wat heeft systemisch werk jou gebracht? Die vraag hoorde ik afgelopen week voorbij komen en stelde ik vervolgens aan mijzelf. Het eerste antwoord dat kwam: mijn moeder en daarmee het leven en mijn vrouw-zijn. En het tweede antwoord: mijn innerlijk kind, verloren zielsdelen, waardoor ik mij steeds completer, krachtiger en liefde-voller voel.
Nou, dat is nogal wat….maar dat is echt hoe het is gegaan…en nog steeds gaat!
Ik mijn vorige blog (Altijd op zoek naar een moeder – deel 1) heb ik gedeeld over het overlijden van mijn moeder toen ik 5 jaar was. Zo kennen vele vrouwen in meer of mindere mate het verlies van hun moeder…en ook de zoektocht naar een moeder, verbinding en bestaansrecht die daar op volgt.
Voor mij ging het leven daarna ‘gewoon verder’, of leek gewoon verder te gaan. In huis stond nergens een foto van mijn moeder en er werd ook niet over haar gesproken. Alleen mijn oma zei wel eens iets over haar, maar daar werd voor zover ik me herinner niet echt op gereageerd. Pas 17 jaar ná haar overlijden had ik een gesprek met mijn vader over mijn moeder…en wat vond ik het spannend om over mijn moeder te beginnen! Want als kind had ik onbewust opgepikt dat het té pijnlijk was om over mijn moeder te praten. En daarmee dus ook gevaarlijk, bedreigend, voor mij als kind…mijn vader kon het niet en ik had mijn vader nodig. Dus over mijn moeder beginnen was geen optie, dat was veel te onveilig. Die spanning en onveiligheid gierden door mijn lichaam heen toen ik als 22-jarige alsnog het gesprek startte. En het werd een heel mooi gesprek, waar ik ontzettend dankbaar voor ben, ik leerde mijn moeder een beetje meer kennen, door de ogen van mijn vader!
Een paar jaar later volgde ik een training over ‘persoonlijke kracht’. Aan één van de trainers heb ik na afloop een lange mail geschreven over mijn leven zo vanaf mijn pubertijd, de strijd die ik toen steeds moest leveren en dat ik graag nog een coachingstraject met haar wilde om daar naar te kijken. In de mail had ik het steeds over mijn vader en moeder en in de p.s. gaf ik nog de toelichting dat zij eigenlijk mijn stiefmoeder was en dat mijn echte of biologische moeder was overleden. Deze coach werkte systemisch dus zij nodigde mij gelijk uit. In de eerste sessie werd uiteraard meteen mijn gezin van herkomst opgesteld (de foto is van het einde van de opstelling: mijn vader, moeder, ik en mijn zusje).
Tranen met tuiten heb ik gehuild…mijn moeder is mijn moeder! Míjn moeder! Ik kon haar weer zien, weten, voelen en vréselijk missen. Weer haar kleine meisje zijn…
Lieve mama
Lieve mama
Ik ben jouw dochter
Ik was zo geschrokken
Ik had je zo nodig
Ik was zo alleen
Ik heb je zo gemist
Lieve mama
Van jou neem ik het leven
Ik neem het aan
Voor de volle prijs
Die het jou en mij gekost heeft
Dankjewel voor het vele dat je hebt gegeven
Ik neem het helemaal van je aan
Lieve mama,
Wat jij hebt gegeven was genoeg
En als ik soms denk nog wat te kort te komen
Dan kan ik daar nu zelf voor zorgen
Ik ben nu volwassen lieve mama
En jij bent de enige juiste moeder voor mij
Lieve mama
Je hebt een hele grote plek in mijn hart
En met jou in mijn hart
Kan ik geven en ontvangen
Kan ik me verbinden en liefhebben
Kan ik vertrouwen
Met jou in mijn hart kan ik leven
En kijk lieve mama,
Het leven is goed doorgegeven
Dit is Oscar, mijn zoon, jouw kleinzoon
Dit is Myrthe, mijn dochter, jouw kleindochter
En dit is Auke, mijn lieve man
Ik heb besloten het mij goed te laten gaan
Ter ere van jou en papa
Ter ere van allen die mij voor zijn gegaan
Ter ere van mij
Ter ere van het leven
Geïnspireerd door systemische zinnen die Elmer Hendrix gebruikt bij de begeleiding van opstellingen, ook te vinden in zijn boek: ‘Zinnen die de ziel raken‘.
De afgelopen 15 jaar heb ik heel veel systemisch werk gedaan. Zowel als vraagsteller of representant bij opstellingsdagen, als deelnemer aan trainingen en opleidingen en ook als begeleider van opstellingen en systemische coaching. En héél vaak werd mijn moeder weer opgesteld, of ikzelf als 6-jarig meisje. Eind november zelfs nog, een paar weken geleden, daar schreef ik dit blog over: Als je wereld vergaat…
Waar de opstellingen in eerste instantie steeds weer op een diepere laag gingen over het écht weten, zelfs her-inneren, dat mijn moeder mijn moeder is en dat iedere keer weer in mijn hart te voelen en weten met mijn hele lichaam, gaat het de laatste jaren meer over mijn innerlijke meisje en zelf voor haar te zorgen, als een volwassen vrouw, als een moeder. Over vertrouwen in het leven en ten diepste verbinden in relaties.
Dus…..zo heeft mijn wond, het verlies van mijn moeder, en de daar op volgende zoektocht, mij naar mijn wonder van leven geleid… Heb ik via systemisch werk Mijn Moeder hervonden en daarmee het Leven en mijn Vrouw-Zijn. In een volgend blog deel ik wat het sjamanisme mij gebracht heeft in deze zoektocht, het vinden van Moeder Aarde, bij haar thuiskomen. Het systemisch werk en sjamanisme sámen hebben mij de steun van De Moeders doen ervaren: van De Voormoeders uit mijn Vrouwenlijn en van De Grootmoeders. We hoeven het níet alleen te doen! Sterker nog…dat kunnen we niet eens, dan moeten we namelijk altijd héél hard werken en uiteindelijk houd je dat niet vol. Daarna zal er nog een blog volgen over lichaamswerk en het vinden van de moeder in mij….mijn Baar-Moeder en de toegangspoort tot de Kosmische Baar-Moeder.
Wil je ook door middel van systemisch werk naar een vraag of thema in je leven kijken? Dat kan! Lees hier meer over systemische begeleiding.