De liefde laten stromen…is mijn keuze!
Me veilig voelen, diep kunnen ontspannen en de liefde vol en vrij laten stromen…dat zijn zulke grote diepe verlangens die in mij leven! Zo wil ik leven, dat is de bedoeling! En afgelopen week ben ik er achter gekomen hoe ik dat zelf nog tegenhield. Werd ik mij bewust van wat ik zelf deed, wat de vrije stroom van liefde verhinderde…
Mijn alertheid. Mijn alertheid die op de onderlaag altijd aanwezig was. Een alertheid die is ontstaan in mijn kindertijd, dat kan ik met heel veel mildheid en compassie zien. Maar ondertussen heb ik daar zoveel innerlijk werk op gedaan, is daar écht iets in getransformeerd. En is het nu aan mij, mijn volwassen ik, om andere keuzes te gaan maken. Ik hoef die alertheid niet meer zelf in stand te houden…
- door met véél verschillende dingen bezig te zijn en dus ook aan véél te moeten denken. De alertheid die nodig is om zoveel dingen niet te vergeten…
- door steeds nét te laat op te staan, van huis te gaan, in actie te komen… De alertheid die nodig is om het dan toch nog voor elkaar te krijgen op tijd te zijn (of net niet).
- door makkelijker mijn telefoon te pakken en op social media te gaan, dan die tijd te gebruiken om te gaan zitten mediteren. De alertheid die wordt opgeroepen door al deze input voor de mind…
- door zelfs in meditatie nog bezig te kunnen zijn met een doel…zoals het openen van mijn hart, me verbinden met de bron, visioenen hopen te krijgen, etc…De alertheid die wordt opgeroepen door doelgerichtheid…
Ik heb heel duidelijk ervaren wat die alertheid op de onderlaag (of op de bovenlaag) doet in mijn systeem. Die zorgt er namelijk voor dat al mijn cellen, mijn hele systeem, geprikkeld wordt, constant de omgeving scant op veiligheid. Ik verkeer dan in een constante staat van alertheid, ontspan niet. En omdat ik die staat van alertheid mijn hele leven al ken, eigenlijk altijd zo geleefd heb, voelde die ergens ook lekker en vertrouwd.
Maar dat mag ik nu achter mij laten. Ik kies er voor om dat achter mij te laten. Ik kies er voor om niet meer van alles te doen om die alertheid in stand te houden. Ik kies er voor om mijn leven anders in te richten, die alertheid los te laten en te ontspannen.
Want als ik ontspan, dán kan mijn hart vol openen en de liefde in, door en om mij heen stromen.
Dan gaat er een hele wereld voor mij open…een wereld waarin de liefde moeiteloos stroomt. Zoals de liefde van Moeder Aarde ook moeiteloos voor al haar kinderen stroomt. Het gaat niet ten koste van mij en het hoeft ook niet een gat in mij op te vullen.
Het IS! De liefde IS. En het voelt héérlijk om die te laten stromen. Ook als het lastiger of ongemakkelijk voelt…om dan mezelf de vraag te stellen:
“Kun je ook nú de liefde laten stromen?” JA!
