The day after…

Wombhealingceremonie, Rite van de Baarmoeder & Cacao

Wat is het toch iedere keer weer een zegen om deze ceremonie door te mogen geven en zo ook iedere keer weer zelf in het helende liefdevolle veld van deze ceremonie te stappen. Het veld van Wombhealing, van de Rite van de Baarmoeder, van het Vrouwelijk Collectief, van Zusterschap.

En wat een zegen als we in deze ceremonies onze diepste pijnen en verlangens met elkaar kunnen delen en voelen, dwars door alle mogelijke taboes heen…

We zijn óók moeders als we niet fysiek een kind hebben gebaard…

We kunnen ten diepste weten dat we een kindje hebben verloren, óók als er geen bewijs is dat we zwanger zijn geweest…

We kunnen zó de pijn voelen van het verlangen naar een dochter, ook als we héél dankbaar zijn voor onze zoon(s)….

We kunnen zó’n diepe pijn voelen als er geen kindje is geboren in onze huidige relatie, óók als we héél dankbaar zijn voor onze kinderen die uit een eerdere relatie zijn geboren….

We kunnen voelen hoe aanwezig en welkom ons ongeboren kindje is in ons hart, óók als zij door een abortus niet is geboren…

We missen onze moeders óók als we zó jong waren toen ze overleed, dat we niet of nauwelijks herinneringen aan haar hebben…

Onze baarmoeders geven het leven door, óók als we er voor kiezen niet het leven door te geven in de vorm van een kindje…

We zijn nog steeds volledig vrouw en kunnen volledig contact maken met de oercreatiekracht van onze baarmoeder, óók als onze baarmoeder is verwijderd…

En daar in dat veld, kunnen we tot rust komen, kunnen de tranen stromen en de lachen schateren, kunnen we landen, kunnen we ons openen en overgeven…Gedragen in onze eigen bekkens, de bekkens van onze zusters, de bekkens van onze Voormoeders, de bekkens van de 13 Grootmoeders, het bekken van Moeder Aarde en het liefdevolle Hartsbekken van Moeder Cacao…

Ik buig. Aho!

Welkom als je ook wilt deelnemen aan een Wombhealingceremonie!