Van duizeligheid naar focus (op Liefde)

Een week lang ben ik duizelig geweest.

Duizelig van alle informatie die tot mij kwam in de afgelopen maanden en de laatste weken in een stroomversnelling. De informatie die ik steeds opzocht en binnen liet komen. Zóveel tijd heb ik besteed aan het lezen van artikelen en posts en luisteren naar mensen in filmpjes. Over corona, de coronamaatregelen en alle gevolgen van de coronamaatregelen. De grote impact die het heeft op kinderen, jongeren, adolescenten, gezinnen, ouderen, zelfstandigen…eigenlijk op iedereen. De angst die constant gevoed wordt, het isolement dat steeds meer versterkt wordt, de bewegingsvrijheid die steeds meer beperkt wordt. De vele tegenstrijdige verhalen en strijd die tussen mensen ontstaat. Allemaal zo schadelijk voor ons immuunsysteem. Daarentegen is er zo goed als geen aandacht voor hoe we ons immuunsysteem kunnen versterken. Laat staan een dringend advies dat te gaan doen…

Voor mijzelf heb ik helder dat de maatregelen disproportioneel zijn (ik ontken corona en de grote impact die het op iemands gezondheid kan hebben zeker niet!), dat ze ontzettend veel schade toebrengen, dat er een groot machtsspel wordt gespeeld, met angst als belangrijkste troef. Daarvoor hoef ik niet nóg meer informatie tot mij te nemen. Want zoals Ghandi zei: “angst is de vijand”. Angst snijdt ons af van leven, van liefde, van compassie, van zien, van weten. Er wordt steeds geroepen ‘samen tegen corona’, maar dat betekent allemaal luisteren naar de regering, luisteren naar de baas, luisteren naar papa. Dat betekent steeds meer grondrechten inleveren en steeds meer censuur van kritische geluiden, zogenaamd voor ons eigen welzijn. Onze eigen wijsheid negeren… Uit angst voor ziekte en dood worden we opgeroepen (verplicht) te stoppen met leven.

Al deze informatie over angst en strijd die ik  maar tot me bleef nemen werkte als gif op mijn systeem. Niet voedend, maar vergiftigend. Mijn hoofd dat overuren maakte, de energie die zo laag is, en de vraag die het steeds bij mij opriep: wat moet ik doen?! Hoe moet ik in actie komen? Wat wordt er van mij gevraagd? Moet ik al deze artikelen, filmpjes, informatie ook gaan delen? Moet ik gaan demonstreren? Als mijn kinderen me straks vragen: “Mam, wat heb jij toen gedaan?” kan ik dan met hart en ziel zeggen dat ik genoeg heb gedaan?

Een lieve vriendin wees me er op dat deze vragen vanuit mijn innerlijk kind leken te komen. Dat resoneerde…ik wist niet meteen hoe,maar wel dat het klopte. Dat werd al snel helder: ik ken zo het gevoel dat het nooit genoeg is wat ik doe. Dat ik altijd nog méér moet doen. Laat staan dat het genoeg is dat ik er bén…

Ik was mijn focus kwijtgeraakt…mijn verticale uitlijning: verbinding met hemel en aarde, een open hart en stevige, wetende aanwezigheid in mijn bekken. In het hier en nu.

En zonder focus word je….duizelig. Heel erg duizelig!      

Dus ben ik mijn focus aan het terugpakken, focus op Liefde, focus op Zijn (human be-ing), mijn frequentie bewust weer aan het verhogen. Door dat te doen wat dienend is, nu, op dit moment.

Door goed voor mijn fysieke lichaam te zorgen:

• yoga,
• wandelen,
• zo goed als geen suiker of koffie
• gezonde biologische voeding
• groentesapjes
• plus supplementen vitamine D, zink en magnesium
• wisseldouches
• winterzwemmen (dit laatste ben ik net weer aan het oppakken 😉).

Door goed voor mijn hart te zorgen:

• lief te hebben,
• Liefde toe te laten en door te geven,
• in de natuur te zijn
• met de elementen te verbinden,
• te verbinden met mijn hart,
• plezier te hebben,
• veel te knuffelen met mijn man, kinderen en andere dierbaren,
• gitaar te spelen, te drummen en te zingen,
• rituelen te doen, alleen of samen,
• inspirerende teksten te lezen.     

Door mijn energie te verhogen en bewustzijn te vergroten:

• dat wat in mij in de schaduw zit, getriggerd wordt, dat wat mij gespiegeld wordt aan te kijken en te doorvoelen. Zo binnen zo buiten, zo boven zo beneden.  Wat laat alles wat nu buiten ons plaatsvindt ons zien over onze binnenwereld…
• alles naar mijn hart te brengen. Into the heart is niet voor niets mijn kompas voor 2021…
• veel te mediteren, iedere keer weer die verticale uitlijning, de verbinding met hemel en aarde te weten, te voelen, te verstevigen en verankeren.
• in mijn lichaam aanwezig te zijn, mijzelf mijn lichaam in te ademen,
• met andere vrouwen in een cirkel te verbinden,
• te weten dat ik liefde en licht bén,
• samen met mijn Lief door een systemische bril naar de diepere zielslagen te kijken
• in het klein, in mijn directe omgeving, goed te doen: te zorgen dat het mijn kinderen goed gaat, zij zich gezien en veilig voelen, dat mijn relatie fijn en liefdevol is, dat er plezier en genieten is, dat we goed voor elkaar en de aarde zorgen.

Door uit te rijken! Uit te rijken naar vriendinnen, naar mooie wijze vrouwen en mannen. Door me te laten inspireren en voeden met liefde, verbinding en wijsheid.   

Zodat ik mij uitspreek op het juiste moment en handel op het juiste moment. Stil ben op het juiste moment en niets doe op het juiste moment.

Mijn eigen Ruimte voor Zijn verder creëren!

Als ik op deze manier goed voor mijzelf zorg, verankerd ben in mijn lichaam en de aarde, verbonden met het universum, de mensen en natuur om mij heen, aanwezig in mijn hart en bekken, in Liefde, dan wéét ik wanneer het juiste moment is.

Uiteraard is dit een on-going proces. 😊 Zowel om steeds weer terug te komen in mijn midden, als om de verbinding te verhogen, verdiepen en verbreden. En dit hoef ik, hoeven we, niet alleen te doen!

Wil jij het ook niet alleen doen? Meer informatie over wat ik voor je kan betekenen vind je hier: systemische coaching (individuele familie-opstellingen), bekkenmassages, Rite van de Baarmoeder, Yin Yoga en heel veel blogs ter inspiratie.

Je bent heel erg welkom!