Zo buiten zo binnen…

Eind juni was ik op honeymoon en dag twee heb ik ontzettend genoten van hoge golven…me daarop mee laten nemen…er onderdoor duiken…het plezier, de kracht, de levensenergie…zo bruisend! En soms ging het niet helemaal goed en ik ging ik de wasmachine in… Nou, dat is wel een beetje hoe ik het leven nu ervaar…soms hogere golven, soms lagere golven, precies hoe het is, daar op surfen, overgave aan de stroom in mij (ook als daar verzet is…) en de stroom van het Leven…

Maandag 4 juli heb ik het vuur gehoed voor een zweethut… Het vuur vraagt om zo’n dienstbaarheid, zo’n afgestemdheid… Niet mijn ego dat het vuur wil hoeden (wat natuurlijk bij voorbaat kansloos is…), maar mijn hart en ziel die de liefde van het vuur en de liefde voor het vuur voelen. Het vuur in mijn hart, in verbinding met het vuur buiten mij…vuur dat zuivert, vuur dat alles verbrandt wat niet zuiver is, vuur dat transformeert… Ook dat is hoe ik het leven nu ervaar…

De week vóór onze honeymoon heb ik een Ankh mogen ontvangen…een Ankh zeer sterk de energie tussen Hemel en Aarde verbindend…de Hemelse energie die binnen stroomt en de Levensenergie voelbaar maakt in mijn lichaam en naar de Aarde laat stromen. Zéér uitgelijnd en alles aan het Licht brengend dat niet helemaal uitgelijnd is, niet helemaal zuiver is, wat nóg meer in Liefde mag komen… Ook dát is wat ik nu ervaar…een diepe diepe uitnodiging tot verfijning, tot zuivering, tot Liefde…

Afgelopen week ben ik op meerdere momenten uitgenodigd om de boosheid te erkennen die er óók in mijn is over het overlijden van mijn moeder. Voor zoveel emoties is al ruimte gemaakt in mij, maar de boosheid vond ik héél ingewikkeld, héél moeilijk bij te komen. En ook die mag ik nu uitnodigen, verwelkomen, zodat ik niet op andere momenten dat ik me machteloos en alleen(gelaten) voel hoef te ontploffen…

En door alles heen zó moe… Als ik ‘s ochtends wakker word heb ik het gevoel dat ik zó ver weg ben geweest en zóveel mee heb gemaakt…hele intense en levendige dromen…die ik me veel beter herinner dan ik gewend ben. En alle cellen in m’n lichaam die ik dan voel tintelen, trillen…vandaag heb ik zelfs ‘s middags nog ruim een uur geslapen…en ook dan ben ik heel ver weg…

So… Surfing the waves and letting that fire burn…

En door dat alles heen, voel ik zo’n diepe gronding, zo’n stevigheid en gedragenheid. Zo’n geleidheid, zuiverheid en uitgelijndheid…Vertrouwen naar Hemel en Aarde en het grote Veld van Liefde!