Spreek je uit, laat je zien!

Door ons weer uit te spreken, door te gaan staan, door ons licht te laten schijnen, door ons te openen voor de wijsheid van het vrouwelijke, door ons de verbinding met Moeder Aarde te her-inneren, door ons als zusters weer te herenigen, door weer de heiligheid en creatiekracht van onze baarmoeders en yoni’s te wéten… Daarmee eren we alle vrouwen die zich vóór ons hebben uitgesproken! Eren we alle vrouwen die zijn gaan of blijven staan, ook als hen dat het leven kostte. Alle vrouwen die de wijsheid hebben geleefd en doorgegeven. Het is niet voor niets geweest!

Een paar weken geleden ontmoette ik in een geleide meditatie mijn voorouders. Opvallend was dat het allemaal vrouwen waren en slechts één man. Het voelde warm, welkom. Ze stonden in een grote cirkel om mij heen en naast de bedding, liefde en een gevoel van steun en thuiskomen, voelde ik ook nog iets anders.

Een afwachten. Ik voelde dat er iets van mij verwacht werd. Wordt. Dat zij ‘hun werk’ hebben gedaan, dat wat zij te doen hadden, en dat het nu aan mij is om het voort te zetten. Het is aan mij om de sleutel die mij werd aangereikt door de enige voorvader en één van de voormoeders die samen naar voren stapten, over te pakken. Het helemaal aan te nemen. Dat het aan mij is om nu te doen wat ík te doen heb.

Het voelde heel liefdevol, heel gesteund en niét vrijblijvend. Ook geen vervelende dringendheid, maar een hele zuivere krachtige oproep om mijn taak uit te voeren, mijn verantwoordelijkheid te nemen. Mijn plek in te nemen in de lijn en ‘het werk’ voort te zetten.

Om dienend te zijn. Dienend aan mijn eigen zielepad. Dienend aan mijn voorouders, mijn voormoeders. Dienend aan het vrouwelijke collectief, de vrouwelijke energie. Dienend aan Moeder Aarde, aan het leven. En dus ook dienend aan het mannelijke, de man.

Hoe spannend soms ook…het gevoel dat me de keel gesnoerd wordt, mijn benen onder mij vandaan gehaald worden…duizend doden sterven en dan tóch ja blijven zeggen. Omdat “het moet”!

Ja, ik neem het aan! Om in vrijheid en vanuit mijn hart te leven en het pad van vrouwelijke wijsheid te bewandelen en uit te dragen. Aho!