Samengesteld gezin…en andere overpeinzingen
We waren in de vakantie lekker samen cocoonen…met een boek op de bank…met een bijna compleet samengesteld gezin.
Auke “Westers sjamanisme en de vision quest” (hij gaat in november op quest) en voor mij “Beelden van de Ziel” van Daan van Kampenhout, over de werking van de ziel in sjamanistische rituelen en familieopstellingen…
Toen ik de achterflap las kwamen meteen de tranen…Ik wist met mijn bewuste mind niet waarom…maar mijn ziel weet het blijkbaar wel. Het raakt aan een diep weten en een diep verlangen. Hetzelfde/vergelijkbare gevoel dat ik had toen ik op Lorelei deelnam aan de workshop van Sifra Nooter, ook toen stroomden het eerste uur de tranen… Een gevoel van thuiskomen in een veld. Een diepe herinnering…een oud weten…
Systemisch komt het eigen gezin eerst
Na onze vakantie op Ecolonie ging Sjoerd (Aukes zoon) met zijn moeder verder op vakantie, ging Auke naar Waaldijk 15 in Dreumel, de prachtige plek van vrienden, om daar voor de schapen en de kippen te zorgen en gasten te ontvangen en ik was met Oscar en Myrthe thuis.
En dat was zó heerlijk! Lekker in m’n eigen flow, eigen energie…en de energie van ons eigen gezinnetje, met z’n drieën.
Samengesteld gezin
Samengesteld gezin…wat is dat eigenlijk? Bestaat dat eigenlijk wel? Of zijn het eigenlijk twee gezinnen (in ons geval Auke en Sjoerd / Marleen, Oscar en Myrthe) en hebben Auke en ik een relatie.
De woorden stiefmoeder en bonusmoeder heb ik sowieso niet zo veel mee…stiefmoeder heeft uit sprookjes natuurlijk een vervelende connotatie en bonusmoeder…dat klinkt zo geforceerd voor het kind… Alsof het blij moet zijn met ‘een extra moeder’, terwijl je nooit een extra moeder’ kan zijn….ieder kind heeft één vader en één moeder, punt. Plús dat dat voorbij lijkt te gaan aan de pijn van het kind over de scheiding en (vaak de helft van de tijd) één van je ouders te missen. Alsof je het mooier wilt maken dat het is.
Sinds we naar Sjoerd hebben uitgesproken (en soms nog herhalen) dat ik niet zijn stiefmoeder en niet zijn bonusmoeder ben, dat ik de vrouw van zijn vader ben en vanuit die plek ook voor hem zorg, kan er vanuit díe plek een relatie ontstaan en is er minder verzet. En soms ook niet…
En dat is hoe het is…daar steeds weer mee te zijn. Daar voor het buigen. Niets is zo helend als de waarheid, daar “ja” tegen te zeggen…
Nou…dat waren zo wat systemische overpeinzingen… Welkom op de laag van de ziel! Op woensdagavond 23 augustus geven Auke en ik weer een Opstellingsavond ‘Beweging van Lichaam en Ziel’ , welkom als je ziel de roep voelt…!