Een fluisterende uitnodiging om te vertragen…

We gaan vaak zo snel…terwijl het verlangen zó groot is om te vertragen. Om te verzachten, te voelen, te genieten. Om ons over te geven, niets te hoeven en ons helemaal veilig te weten. Te weten dat onze grenzen gerespecteerd zullen worden en niet gepasseerd. Om alle subtiliteiten in ons lichaam waar te nemen. Het zachte pulseren van al onze cellen. De zachte sensuele stroom van levensenergie door ons hele lichaam. De gevulde warmte van de liefde in onze buik en onze borsten te voelen. Het verlangen om diep te zakken in ons lichaam, ons over te geven aan de aarde en onze adem zachtjes te volgen. Onze adem die zo zachtjes en subtiel ons lichaam van binnen masseert…

Daarom, vanwege dit diepe verlangen, beweeg en masseer ik tijdens massages héél langzaam, liefdevol en met mijn volle aandacht bij jou. Helemaal in contact met jou. Om je heel zachtjes uit te nodigen steeds dieper in je lichaam te zakken, aanwezig te zijn en te voelen. En met dat ik langzaam diepere lagen masseer, nodig ik jou uit om steeds dieper in je lichaam te zakken. Alles te voelen wat zich aandient, je daar aan over te geven terwijl je blijft ademen. Terwijl we blijven ademen…en ik met mijn volle aanwezigheid zorg voor een veilige bedding, gegrond in mijn eigen hart, lichaam en adem, me gedragen en gesteund wetend door mijn vrouwenlijn en Moeder Aarde.

Geen automatisme terwijl ik je aanraak… Want als ik over ga op een automatisme, als ik afdwaal en niet meer echt helemaal contact met jou maak, dan voel je dat, bewust of onbewust en check je (een beetje) uit. Een traumarespons: niet meer helemaal aanwezig zijn, verdwijnen, uitchecken…als het niet meer veilig is. En dat gaat vaak zo snel, dat we het vaak niet eens in de gaten hebben op het moment zelf. Ook omdat we het zo gewend zijn in ons dagelijks leven…

Door steeds net te snel te gaan, met teveel dingen bezig te zijn, door in ons hoofd te zitten in plaats van in ons lichaam en door niet naar de subtiele signalen van ons lichaam te luisteren, houden we een bepaalde basisspanning, gekoppeld aan het oude trauma, in stand.

Ik nodig je heel graag uit om te vertragen. Te vertragen in alles. Vertragen wanneer je loopt, eet, spreekt, werkt, vrijt…ja, ook wanneer je vrijt…ook dan gaan we vaak te snel voor de zachte subtiliteiten in ons prachtige, gevoelige, wijze lichaam.

En ik nodig je heel graag uit voor een bekkenmassage...met ruimte voor alle subtiliteiten die gevoeld willen worden en waar je het bestaan misschien nog niet eens van wist…

Welkom!